فروش مال غیر

مطابق ماده ۱ قانون راجع به فروش و انتقال مال غیر، مصوب ۱۳۰۸، هر کس مال غیر را به عنوان مال خود بفروشد یا قصد فروش آن را داشته باشد، مجرم است. در متن این ماده آمده است که :

کسی که مال غیر را با علم به اینکه مال غیر است به نحوی از انحاء عیناً یا منفعتاً بدون مجوز قانونی به دیگری منتقل کند کلاهبردار ‌محسوب و مطابق ماده ۲۳۸ قانون عمومی محکوم می‌شود. و همچنین است انتقال‌گیرنده که در حین معامله عالم به عدم مالکیت انتقال دهنده باشد. اگر مالک از وقوع معامله مطلع شده و تا یک ماه پس از حصول اطلاع اظهاریه برای ابلاغ به انتقال گیرنده و مطلع کردن او از مالکیت خود به اداره ثبت‌اسناد یا دفتر بدایت یا صلحیه یا یکی از دوائر دیگر دولتی تسلیم ننماید معاون جرم محسوب خواهد شد.

هر یک از دوائر و دفاتر فوق مکلفند در‌مقابل اظهاریه مالک رسید داده آن را بدون فوت وقت به طرف برسانند.

جرم فروش مال غیر

جرم فروش مال غیر شامل سه رکن اصلی است که باید در دادگاه اثبات شوند. این سه رکن عبارتند از:

1. رکن قانونی:
   

   طبق قانون مجازات اسلامی، تا زمانی که قانون‌گذار عملی را جرم نداند، آن عمل شامل مجازات نمی‌شود. اما در مورد فروش مال غیر، به طور صریح در قانون اشاره شده که این عمل کلاهبرداری و جرم محسوب می‌شود. در واقع رکن قانونی همان قانونی است که در بالا ذکر شد.

2. رکن مادی:
   

   رکن مادی این جرم، هر اقدامی است که با این هدف انجام می‌شود. هر مدرکی که نشان از منتقل شدن مال غیر به شخصی دیگر باشد به عنوان رکن مادی محسوب می‌شود.

3. رکن معنوی:
   

   رکن معنوی این جرم، سوء نیت است. سوء نیت زمانی محقق می‌شود که فروشنده بداند که مالک مال نیست و با این حال قصد دارد مال را به دیگری بفروشد.

…:::: حتما مطالعه کنید : راهکار اثبات فروش مال غیر ::::…